هوش مصنوعی: شاعر از چشم خود می‌خواهد که از آسیب‌ها دوری کند و به درد و رنج دچار نشود. سپس از چشم می‌خواهد که اشک بریزد تا از رنج درونی رها شود.
رده سنی: نوجوانان و بزرگسالان متن دارای مفاهیم عاطفی و درونی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با احساسات و مفاهیم عمیق آن ارتباط برقرار کنند.

رباعی شمارهٔ ۲۶۷

گفتم خود را ز خس نگهدار ای چشم
خود را و مرا به درد مسپار ای چشم

واکنون که به دیده در زدی خار ای چشم
تا جانت برآید اشک می بار ای چشم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
# درون‌گرایی # عاطفی
۳۳۵ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۶۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.