هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رنج و اندوه خود می‌گوید و از خردی که او را تحت فشار قرار داده شکایت دارد. او از جنون کمک می‌خواهد تا از این درد رها شود و فضل و علم را کنار می‌گذارد. شاعر حسین را یادآور می‌شود و از می صافتی می‌گوید که اگر نباشد، او را به غم و اندوه می‌سپارد. در پایان، از دیوانه‌تر خواندن خود و پر کردن جام از دردش سخن می‌گوید.
رده سنی:
18+
متن دارای مضامین عمیق عرفانی و روان‌شناختی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است باعث سردرگمی شود. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند جنون و دردهای روحی نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۱
خیل انده ز جای برد مرا
شیر اندیشه پاک خورد مرا
بفشار این خرد به مشت جنون
که خرد سخت بر فشرد مرا
دفتر فضل و علم بر هم نه
بازگو از حسین کرد مرا
بسپار این خرد بدست جنون
که باندوه و غم سپرد مرا
می صافت بخم گر اندر نیست
جام لبریز کن ز درد مرا
نیز دیوانه تر بخوانش از من
آنکه فرزانه میشمرد مرا
شیر اندیشه پاک خورد مرا
بفشار این خرد به مشت جنون
که خرد سخت بر فشرد مرا
دفتر فضل و علم بر هم نه
بازگو از حسین کرد مرا
بسپار این خرد بدست جنون
که باندوه و غم سپرد مرا
می صافت بخم گر اندر نیست
جام لبریز کن ز درد مرا
نیز دیوانه تر بخوانش از من
آنکه فرزانه میشمرد مرا
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
