هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و غنایی است که به زیبایی‌های طبیعت، شراب، عشق و مستی اشاره دارد. شاعر از طلوع صبح، نسیم و زمان شادی و نوشیدن شراب سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند عرفان، توبه و روح نیز پرداخته است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و شاعرانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به شراب و مستی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۹۹

نوبت عشرت است و وقت صبوح
میزند مرغ صبح یا سبوح

طاب وقت الشراب والاطراب
اشرق الصبح و النسیم تفوح

می بگیر از کف غزالی مست
ان قرن الغزال کادیلوح

صبح زاهد بود دعای صباح
صبح عارف بود شراب صبوح

بحر اندیشه گشته طوفان زای
چنگ زن در رکاب کشتی نوح

گو بناصح که لب فرو بندد
ما شکستیم توبه های نصوح

باده را راح کرده نام عرب
که بود روح قلب و راحت روح
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.