موج زد اشکی و ما را آب برد
نرگس مست شما را خواب برد

چشم پر خوابت مرا بیخواب کرد
زلف پر تابت مرا از تاب برد

تارخ خوبت بگلشن جلوه کرد
از رخ گل رنگ و تاب و آب برد

چشم جادویت چه فتنه ساز کرد
که قرار از خاطر احباب برد

طاق ابروی تو در وقت نماز
شیخ را از مسجد و محراب برد

مطرب امشب تا چه برزه ساز کرد
که دل و جان از همه اصحاب برد

«میرزا حبیب خراسانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir