بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد
مگر بکوی تو روزیم در رساند باد

دگر ز عشق تو فریاد و ناله می نکنم
که خاک را نسزد هیچ ناله و فریاد

شویم خاک و شود سنگ خاک ما و هنوز
تو سنگدل نکنی باز از دل ما یاد

بیاد قدو رخ و زلف تو، چو خاک شویم
ز خاک ما بدمد سنبل و گل و شمشاد

هزار مرتبه شیرینتر است قصه ما
به پیش دوست، ز دستان خسرو و فرهاد

«میرزا حبیب خراسانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir