هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از مخاطب می‌خواهد که گاهی نام او را به یاد آورد، چه در حال دعا و چه در حال دشنام. او از مخاطب می‌خواهد که در لحظات شاد و مستی نیز تشنگان و نیازمندان را فراموش نکند و به آن‌ها توجه کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مستی و شادی‌های دنیوی نیازمند سطحی از بلوغ فکری است.
شمارهٔ ۲۳۹
بتقریبی ز ما گاهی ببر نام
اگر خواهی دعا گو خواه دشنام
ز ما لب تشنگان یادی کن آخر
نهی مستانه چون لب بر لب جام
مکن این تلخکامی ها فراموش
چو گیرند از لبت شیرین لبان کام
اگر خواهی دعا گو خواه دشنام
ز ما لب تشنگان یادی کن آخر
نهی مستانه چون لب بر لب جام
مکن این تلخکامی ها فراموش
چو گیرند از لبت شیرین لبان کام
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
