هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، به زیبایی‌های معشوق و تأثیر عمیق او بر جان شاعر می‌پردازد. شاعر از سوختن پروانه‌وار در آتش عشق، تجدید حیات از لعل معشوق، و جلوه‌های زیبایی او سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند «اناالحق» و «الست ربکم» دارد که بر جنبه‌های معنوی و شهودی عشق تأکید می‌کنند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات عرفانی مانند «اناالحق» نیاز به پیشینه‌ای از ادبیات و فلسفه اسلامی دارد.

شمارهٔ ۱۰

سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما
باز گشتم زنده از لعل شکر بار شما

صدهزاران گل شکفت از باغ جانم هر طرف
تا بدیدم در چمن روی چو گلنار شما

آفتاب رویت ای مه کرد از جانم طلوع
ذره ذره هر چه دیدم بود دیدار شما

خود اناالحق گفتی و خود را بدار آویختی
فاش دیدند جمله بغداد اسرار شما

حسن رویت جلوه می کرد و چشمت میخرید
خود فروشی بود دیدم نقد بازار شما

خود الست ربکم گفتی و خود گفتی بلی
واحد القهار شد اثبات گفتار شما

خون چکید از دیده کوهی چو ابر نوبهار
می‌خورد خون جگر از لعل خونخوار شما
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.