هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه به رابطه‌ی عمیق و عاشقانه‌ی انسان با خداوند می‌پردازد. شاعر از تجربه‌ی روحانی و اتحاد با معشوق الهی سخن می‌گوید، جایی که جسم و جان از عشق الهی زنده می‌شود و تمام وجود انسان تحت تأثیر این عشق قرار می‌گیرد. متن به مفاهیمی مانند عشق الهی، معرفت، تسلیم در برابر اراده‌ی خداوند و وحدت وجود اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است برای خوانندگان جوانتر پیچیده و نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۳

به یدین او سرشت چون گل ما
روح قدسی دمید در دل ما

جسم و جان زنده شد از او دردم
باز دیدیم اوست قاتل ما

برزخ جان نوشت طاعت و فسق
او است پیوسته حق و باطل ما

در دل دل نشست و جان شد جان
دوست بگرفت جمله منزل ما

کرد کل را چل صباح خمیر
چل ما شد یکی یکی چل ما

ادب وعلم و معرفت آموخت
عشق بازی است عقل کامل ما

یفعل الله ما یشاء چه گفت
هست الله اسم فاعل ما

ما چو سایه فتاده در بر او
او چو خورشید درمقابل ما

جمله عالم ز وی نظر داریم
گشته چشمانش سحر باطل ما

دل در انگشت او است او در دل
وه ز تحصیل های حاصل ما

در دو چشمم نشست می بینم
گفت انسان مباش غافل ما
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.