هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد و از ویژگی‌های ظاهری مانند قامت بلند، چشمان سیاه، ابروهای کمانی و لب‌های شیرین سخن می‌گوید. همچنین، تأثیر عاطفی این زیبایی‌ها بر عاشق را بیان می‌کند، از جمله بی‌قراری دل و درد هجران. در نهایت، شعر به امید وصال و آرامش پس از هجران اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد هجران و عشق نیاز به درک عاطفی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۸۴

به قامت گلرخان سرو روانند
همه شکر لب و شیرین دهانند

بغمزه جان و دلها می ربایند
بعشوه دل ز عاشق می ستانند

به تیر غمزه جان ها صید کردند
سیه چشمان همه ابرو کمانند

ز اول درد بر عاشق گمارند
به آخر خود دوای بی دلانند

دل از رفتار خوبان بیقرار است
چو بنشینند خود آرام جانند

شب از هجر بتان کوهی چه نالی
بصبح وصلت آخر میرسانند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.