۹۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۵

بر دوخت دلم ز ما سوالله
جان داد مقام لی مع الله

سلطان دو کون در دل تست
تن خیمه شناس و دل چو خرگاه

بنمود درون دیده روشن
در ظلمت و نورگاه و بیگاه

کوهی به هوای تابش نور
چون خاک فتاده بر سر راه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.