هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. در آن از تشبیهات و استعاره‌های زیبا مانند زلف پرتاب، آفتاب پنهان در سحاب، و مرغ دل اسیر در زلف معشوق استفاده شده است. شاعر از درد هجران و اشتیاق وصال می‌گوید و تأکید می‌کند که جز معشوق، کسی را انتخاب نخواهد کرد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد. همچنین، برخی از تصاویر شعری مانند «مرغ دل در چنگ زلفت شد اسیر» یا «خانه صبر بلند اقبال را» ممکن است برای خوانندگان جوان تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۰

برده ای خوابم ز چشم نیمخواب
برده ای تابم ز زلف پر ز تاب

زلف مشکین بر رخت باشد نقاب
یا نهان است آفتاب اندر سحاب

کی کندصورتگری نقاش چین
گر تو از عارض براندازی نقاب

مرغ دل در چنگ زلفت شد اسیر
همچو گنجشکی به چنگال عقاب

برمه رویت هلال ابرویت
هست شمشیری به دست آفتاب

زلف بر روی تو یا برمه عبیر
خوی به رخسار تویا بر گل گلاب

گاه رفتن دل بری از مرد وزن
وقت گفتن جان دهی بر شیخ وشاب

همچوماهی وسمندر ز آه واشک
بی تو گه در آتشم گاهی در آب

خوبرویان گر همه گردند جمع
کس نخواهم جز توکردن انتخاب

از برای بزم وصلت ای صنم
شد دلم از آتش هجران کباب

خانه صبر بلند اقبال را
بی توسیل اشک کرد آخر خراب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.