هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از مفاهیمی مانند عشق، هجران، صبر و بازگشت معشوق سخن می‌گوید. شاعر از عاشقان می‌خواهد به استقبال معشوق بروند و از درد هجران و صبری همچون ایوب یاد می‌کند. همچنین، در ابیاتی به ستایش معشوق و مقایسه‌های زیبا مانند سرو و ساقی پرداخته شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال به‌طور کامل قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات ادبی و تمثیل‌های به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن دارد.

شمارهٔ ۱۶۲

به وطن یار سفرکرده ما خوب آمد
یوسفی بودکه اندر بر یعقوب آمد

عاشقان درطرب آئید که معشوق رسید
طالبان در طلب آئید که مطلوب آمد

بس که دل بر سر دل ریخت همی در قدمش
در سرگشته ما سخت لگدکوب آمد

هجر تونوح صفت کرد به پا طوفانی
دل ما بود که درصبر چو ایوب آمد

سرو را با قد تو می نتوان نسبت داد
سیم ساقی چو تو و ساق وی از چوب آمد

می توان خواند ز شاهان بلند اقبالش
هر که درخیل گدایان تومحسوب آمد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.