هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد فراق و اشک‌های بی‌پایان خود سخن می‌گوید. او از دلبری که از او دور شده، یاد می‌کند و با تصاویر شاعرانه مانند جوی اشک و لاله‌زار، غم خود را بیان می‌کند. در نهایت، شاعر به لطف و اقبال عشق خود اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲۲۴

ریزم از بس خون زچشم اندرکنار
لاله زاری سازم اندر هر کنار

شدکنارم چشمه ساری زاشک چشم
تا زمن بگرفت آن دلبر کنار

از پی وصل نگاری سیمتن
رخ چو زردارم پر ازگوهر کنار

من دگر آسوده دل خواهم نشست
با دلم آید نگارم گر کنار

شانه کش بر زلف مشکین تا همی
پرکنم از مشک واز عنبر کنار

زاهدا با ما نشین پیمانه کش
خرقه وسجاده را نه برکنار

دولت عشقم بلنداقبال کرد
ریخت از اشکم بسکه لؤلؤ درکنار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.