هوش مصنوعی: این متن عرفانی و اخلاقی درباره عشق، فنا در معشوق، توکل به خدا و پرهیز از غرور و خودبینی است. شاعر توصیه می‌کند که یا باید در راه عشق فانی شد یا به درمان درد عشق پرداخت. همچنین تأکید دارد که نباید دشمن را کوچک شمرد و از غرور دوری کرد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن برای درک و تجزیه و تحلیل، به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین ممکن است برخی از مضامین مانند فنا در عشق برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۲۸۵

یا مشو ازدردعشق ای دل علیل
یاکه در پیش طبیبی برد دخیل

یا مده خود را به دست دلبران
یا فنا کن خویش را بی قال وقیل

روبه حرف من مگو چون وچرا
پندمن بشنو مجو از من دلیل

هر کهرا باشد میانی همچو مو
یا بوداو را جمالی بس جمیل

نیست دلبر دلبر آن باشد که او
بر دلت کافی بودبرجان کفیل

خصم را منگر حقیر وخوار وزار
هان مپندار او ضعیف است وذلیل

هان مگو او کوچک است ومن بزرگ
خویش رامشمر کثیر او را قلیل

شیر سیر از جان شود از دست مور
می شود عاجز ز نیش پشه پیل

چون بلنداقبال کودرهر مقام
حسبنا الله انه نعم الوکیل
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.