هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به توصیف زیبایی معشوق و تأثیر عمیق نگاه و وجود او بر شاعر می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند «چشمه حیوان»، «شمع شبستان»، و «گوهر و مرجان» به توصیف لب، مو، و چهره معشوق پرداخته و احساسات عمیق خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و زیبایی‌شناسی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۳۷۹

چشمه حیوان من شد لب جانان من
شد لب جانان من چشمه حیوان من

شد رخ جانان من شمع شبستان من
شمع شبستان من شد رخ جانان من

برد دل وجان من از نگهی چشم تو
از نگهی چشم تو برد دل و جان من

سنبل وریحان من گشت خط وزلف تو
گشت خط وزلف تو سنبل و ریحان من

گوهر ومرجان من شد لب ودندان تو
شد لب ودندان توگوهر ومرجان من

شد مه تابان من روی تو در چرخ حسن
روی تو درچرخ حسن شد مه تابان من

پر شده دامان من بی تو ز خون جگر
بی تو ز خون جگر پر شده دامان من
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.