هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق و شیفتگی شاعر به معشوق است و از مفاهیمی مانند عشق، وصال و هجران، کفر و ایمان، و طبیعت استفاده شده است. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، احساسات خود را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۱۱

عاشق روی نگارم کفر چه ایمان چه
خاکسار کوی یارم باغ چه بستان چه

هر که را یوسف رخی گردد عزیز مصر دل
دهر او را محبس آید چاه چه زندان چه

شد بت هر جائی ما لایری و لامکان
خانه چه جای چه آباد چه ویران چه

هر کجا بینم به مویدوست بینم روی اوست
وصل چه هجران چه پیدای چه پنهان چه

با وصال وهجر تو با دوری ودیدار تو
جنت چه دوزخ چه نور چه نیران چه

پیش لب های تو وچشمان من ای نوبهار
غنچه چه ابر چه گریان چه خندان چه

شد بلند اقبال اقبالش بلند از عشق تو
با بلند اقبال او فغفور چه خاقان چه
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.