۹۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۲ - قطعه

آوخ آوخ که قدردانی نیست
تا هنرهای خویش بشمارم

شوره زاری است من کجا نگرم
تخم امید در کجا کارم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.