۹۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۸ - قطعه

ای رخت چون گل از لطافت ولون
آرزوی دلم توئی به دوکون

نه چوزلف تو سنبل است از بو
نه چورخسار توگل است از لون

رویت از روشنی کف موسی
مویت از تیرگی دل فرعون

به وصالت رسد بلند اقبال
شودش گر خدای عالم عون
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.