اگر فکر دل زاری نکردی
بعمر خویشتن، کاری نکردی

تو را از روز آزادی چه حاصل؟
که رحمی بر گرفتاری نکردی

نچینی گل ز باغ زندگانی
گر از پائی برون، خاری نکردی

ستمگر، بر سرت ز آن شد مسلط
که خود دفع ستمکاری نکردی

شدی مغرور روز روشنی چند
دگر فکر شب تاری نکردی

ز مردم هرگز آزادی نبینی
اگر بر مردم، آزاری نکردی

بود حال تو پیدا نزد (صابر)
به ظاهر گرچه اظهاری نکردی