هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزلی، زیبایی معشوق و عشق شاعر به او را توصیف می‌کند. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند سرو، ماه، کعبه و قبله، به ستایش معشوق می‌پردازد و وفاداری خود را به او اعلام می‌دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۷۲

ای روی تو ابروی تو وان دو لب شیرین
هم قبله و هم کعبه و هم جان وفایی

گر سرو نه ای جلوه ی جان بخش چه داری؟
گر ماه نه ای بر سر این چرخ چرایی؟

گفتند که بر چشمه کند سرو سهی جای
باور نکنم تا به سر چشم نیایی

چون روی بگردانم از ابروی تو جانا!
کارباب وفارا به خدا قبله نمایی

بی نام تو هر چند بود فتح جهان خام
بی خامه ی من هم نبود نامه گشایی

گفتم که بگیرد نمک ساعد شاهم
نامردم اگر باز نگردم چو «وفایی»
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.