هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر به زیبایی‌های معشوق، به ویژه لب‌های سرخ و رخسار زیبای او، اشاره می‌کند و از عشق و آرزوهای خود سخن می‌گوید. همچنین، از تشبیه‌های زیبا مانند لعل و یاقوت برای توصیف معشوق استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از تشبیه‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۱۷ - روی تو

ای رنگ خواسته ز لبان تو فام لعل
وی خواسته ز رنگ رخان تو فام لعل

خرم رخان تو که ازو ساخت لعل فام
زیبا لبان تو که ازو خواست فام لعل

روی ترا شناسم و لعل لب ترا
جز روی و جز لب تو ندانم کدام لعل

گر بر رخام رو نهی و بوسه ای دهی
گردد ز عکس آنرخ نیکو رخام لعل

بیننده لب و رخ تو خواند فام تو
لعل ای غلام و روی و لبت را غلام لعل

تا کی بفرقت لب و رخسار لعل تو
بر کهربا ببارد جز عم مدام لعل

از گونه لب و رخ تو خواند نام تو
لعل زمردی خط و یاقوت نام لعل

در آرزوی آنکه من و تو بمجلسی
مست شراب و بر کف جام مدام لعل

روی تو لعل و روی من از عکس روی تو
لعل و مدام لعل و ازو گشته جام لعل

ترسم ز روئی روز و شب و مباد
گشته قضا به سیلی قاضی امام لعل
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶ - لاله رخ
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸ - در دل ترا هواست که با من جدل کنی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.