هوش مصنوعی:
این شعر در مدح و ستایش امیر نژادی، وزیر با عدالت و قدرتمند سروده شده است. شاعر او را بی‌همتا در میان امیران و وزیران می‌داند و عدالتش را با شهرهایی مانند سمرقند و بخارا مقایسه می‌کند. همچنین، شاعر از عزم راسخ امیر برای سفر به بخارا سخن می‌گوید و اظهار می‌کند که اگر در خدمت او تأخیر کند، این تأخیر به دلیل ناتوانی خودش است. در پایان، شاعر به ناپایداری دنیا اشاره می‌کند و می‌گوید که خداوند می‌داند چه کسی تاب و تحمل این ناپایداری را ندارد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عمیق مانند عدالت، ناپایداری دنیا و مدح شخصیت‌های مهم است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۵
شه امیر نژادی وزیر والا قدر
که چون تو نیست امیر و وزیر والائی
ز عدل تو چو سمرقند هیچ شهر نبود
چو عزم تو ببخاراست چون بخارائی
همی روی ببخارا و بنده بی طاقت
چنانکه گوئی امروز هست و فردائی
اگر بخدمت تو دیر بر رسد بنده
خدای داند کش نیست تاب برنائی
که چون تو نیست امیر و وزیر والائی
ز عدل تو چو سمرقند هیچ شهر نبود
چو عزم تو ببخاراست چون بخارائی
همی روی ببخارا و بنده بی طاقت
چنانکه گوئی امروز هست و فردائی
اگر بخدمت تو دیر بر رسد بنده
خدای داند کش نیست تاب برنائی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴ - قاضی سدید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
