هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی‌ها و جذابیت‌های یک شخص یا مکان خاص سخن می‌گوید. او از نگاه و جلوه‌های آن شخص یا مکان به وجد آمده و سوالاتی درباره هویت و جایگاه آن مطرح می‌کند. شاعر همچنین از عظمت و شکوه آن شخص یا مکان سخن می‌گوید و خود را در مقابل آن کوچک و نیازمند می‌بیند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق و تأمل‌برانگیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارد.

غزل ۶۹

ای دیده ، دشتبان نگاهت به راه کیست
در خاطرت سواری طرز نگاه کیست

خوش پر فرح زمینی و خرم گذرگهیست
آنجا که جلوه می‌کند و جلوه گاه کیست

سر کرد ناز و فتنه و عالم فرو گرفت
شاه کدام عرصه گذشت این سپاه کیست

خوش کشوری که او علم داد می‌زند
ای من گدای کشور او پادشاه کیست

وحشی نهفته نیست که آن گرم رو که بود
این آتش نهفته که زد شعله آه کیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۶۸
گوهر بعدی:غزل ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.