هوش مصنوعی:
شاعر در این متن با استفاده از استعاره‌ها و نمادهایی مانند خر، تاج، گرگ و گوسفند، به بیان مفاهیمی مانند جهل، حماقت، و تضاد بین عقل و نادانی می‌پردازد. او خود را در میان افراد نادان می‌بیند و از این وضعیت ابراز ناراحتی می‌کند. همچنین، به ناتوانی در تغییر شرایط و احساس تنهایی در میان جمعیت اشاره دارد.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که درک آن نیاز به تجربه و شناخت کافی از ادبیات و جامعه دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۸ - من رمه بانم
از خرتر تا جرس گشاده زبانم
ناصر مغ را بتاج خرقان بانم
تاج و مرا با دو خر مباشرت افتاد
وی بغم این و من بحسرت آنم
تاج بمن گفت من مفلسف عصرم
بر رمه گوسفند عقل شبانم
گرگ گیاخوار و گوسفند دریده
در رمه من بوند و من رمه بانم
عاجز کار منند لاله و زیرک
هیچ ندانند از اینکه هیچ ندانم
با همه فرزانگی و عقل مغ اندیش
بر خر مغ عاجزم که پیر و جوانم
ناصر مغ را بتاج خرقان بانم
تاج و مرا با دو خر مباشرت افتاد
وی بغم این و من بحسرت آنم
تاج بمن گفت من مفلسف عصرم
بر رمه گوسفند عقل شبانم
گرگ گیاخوار و گوسفند دریده
در رمه من بوند و من رمه بانم
عاجز کار منند لاله و زیرک
هیچ ندانند از اینکه هیچ ندانم
با همه فرزانگی و عقل مغ اندیش
بر خر مغ عاجزم که پیر و جوانم
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷ - نجم دین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹ - میزبانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
