هرکه دیوان رشیدالدین را از پس آن
وصف منهاج نظر میکند از آن طیر است

اوست در خیمه این پیر کبیری کبود
هنری شاهی کز هر هنری صد ایر است

هر چه در گیتی مرد سخنست الاوی
زن باریش کله گویم دانم غیر است

اهل خوارزم شناسند ز دور و نزدیک
که منم لیکن او برد قسکیر است