هوش مصنوعی: این متن به توصیف زیبایی و شکوه آسمان و خورشید می‌پردازد. شاعر از یاقوت سرخ و چرخ کبود (آسمان) سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که این زیبایی نه از آب، گرد، باد یا دود است، بلکه از نور خورشید و گوهرهای درخشان سرچشمه می‌گیرد. خورشید از شرق طلوع می‌کند و به غرب می‌رود و هیچ روشنایی راست‌تر از آن وجود ندارد. در پایان، شاعر از خورشید می‌پرسد که چرا بر او نمی‌تابد.
رده سنی: 12+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر دیده می‌شود.

بخش ۵ - گفتار اندر آفرینش آفتاب

ز یاقوت سرخست چرخ کبود
نه از آب و گرد و نه از باد و دود

به چندین فروغ و به چندین چراغ
بیاراسته چون به نوروز باغ

روان اندرو گوهر دلفروز
کزو روشنایی گرفتست روز

ز خاور برآید سوی باختر
نباشد ازین یک روش راست‌تر

ایا آنکه تو آفتابی همی
چه بودت که بر من نتابی همی
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴ - گفتار اندر آفرینش مردم
گوهر بعدی:بخش ۶ - در آفرینش ماه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.