هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر غنایی است که از عناصر طبیعت مانند آب، شمع، موج و طوفان برای بیان احساسات عمیق و اندوهگین شاعر استفاده می‌کند. شاعر از نبود آرامش، بی‌قراری دل و اشک‌های بی‌پایان سخن می‌گوید و از مفاهیمی مانند ساحل، گرداب و سیماب برای توصیف حالات درونی خود بهره می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های سنگین و احساسات اندوهگین، مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۸۶

بی‌لبت ساغر می‌ آب ندارد امشب
شمع در مجلس ما تاب ندارد امشب

دل ندانم که دگر در چه خیالست که باز
اشک در دیدة ما خواب ندارد امشب

موج طوفان بلد و وعدة ساحل نزدیک
کشتیم لنگر گرداب ندارد امشب

شمع روی که برافروخته یارب! که فلک
رنگ بر چهرة مهتاب ندارد امشب

از سرشکم نه همین پنجة مژگان جگریست
این حنا، کیست که در آب ندارد امشب

تیرت از پهلوی ما پای کشیدست که دل
تکیه بر بستر سنجاب ندارد امشب

خبری هست که اشکم نه چو هر شب فیّاض
پنجه در پنجة سیماب ندارد امشب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.