هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عناصر طبیعی مانند مهتاب و کوه برای بیان مفاهیمی مانند خطر، امید و شرم استفاده می‌کند. شاعر از زبان استعاری و تصاویر شاعرانه برای انتقال احساسات و اندیشه‌های عمیق بهره می‌برد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم استعاری و عمیق است که ممکن است برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ ادبی بیشتری داشته باشد. همچنین، استفاده از زبان پیچیده و نمادین ممکن است برای خوانندگان جوانتر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۰۶
حسن محجوب ز نظّاره خطرها دارد
پردة شرم کتانست و نظر مهتاب است
یارب از قوّت بازوی که پرتو دارد؟
برق این تیشه که در کوه و کمر مهتاب است
غیر امّید زیان سود ندارد فیّاض
سفر ما که در او بیم خطر مهتاب است
پردة شرم کتانست و نظر مهتاب است
یارب از قوّت بازوی که پرتو دارد؟
برق این تیشه که در کوه و کمر مهتاب است
غیر امّید زیان سود ندارد فیّاض
سفر ما که در او بیم خطر مهتاب است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
