هوش مصنوعی: این متن شعری است که از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و تأثیرات عشق و شور او را بر طبیعت و اطرافیان توصیف می‌کند. شاعر از ناز و کرشمه‌های معشوق، تأثیرات عاطفی و حتی ویرانگر عشق او، و جایگاه خود در برابر این عشق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد.

غزل ۱۰۵

ناز برگیرد کمان در وقت ترکش بستنت
فتنه پاکوبان شود هنگام ابرش جستنت

لاله آتشناک رویاند ز آب و خاک دشت
ز آب خوی رخساره از گرد سواری شستنت

پیش دست و قبضه‌ات میرم که خوش مردم کش است
در کمان ناز تیر دلبری پیوستنت

تا چه آتشها کند بر هر سر کویی بلند
شوخی طبع تو و یک جا دمی نشستنت

وحشیم من جای من میدانگه نخجیر تست
نیستم صیدی که باید کشت و باید خستنت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۱۰۴
گوهر بعدی:غزل ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.