هوش مصنوعی: شاعر در این متن به توصیف عشق و شیفتگی خود به معشوق می‌پردازد. او از زیبایی‌ها و حرکات معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه این عشق و شیفتگی او را به ستوه آورده است. شاعر از نگاه و حرکات معشوق به وجد می‌آید و حتی عتاب و ناز معشوق را نیز لطف می‌داند. در نهایت، شاعر از درد عشق و ناله‌های خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعری کلاسیک ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.

غزل ۱۰۶

گرد سر تو گردم و آن رخش راندنت
وان‌دست و تازیانه و مرکب جهاندنت

شهری به ترکتاز دهد بلکه عالمی
ترکانه برنشستن و هر سو دواندنت

پیش خدنگ پرکش ناز تو جان دهم
وان شست باز کردن و تا پر نشاندنت

میرم به آن عتاب که گویا سرشته‌اند
صد لطف با ادای تعرض رساندنت

طرز نگاه نازم و جنبیدن مژه
وان دامن کرشمه به مردم فشاندنت

وحشی اگر تو فارغی از درد عشق ، چیست
این آه و ناله کردن و این شعر خواندنت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۱۰۵
گوهر بعدی:غزل ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.