هوش مصنوعی:
این متن یک شعر مدحی است که در آن شاعر به ستایش دولت و قدرت حاکم می‌پردازد. او آرزو می‌کند که دولت حاکم تا ابد پایدار بماند و دشمنانش در زندان بمانند. همچنین، شاعر از قدرت و شکوه حاکم سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که قلمرو او گسترده و قدرتمند باشد.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از زبان و مفاهیم پیچیده و ادبی، برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، مفاهیم سیاسی و مدحی آن نیاز به درک عمیق‌تری از تاریخ و ادبیات دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
غزل ۱۱۱
تا ابد دولت نواب ولی سلطان باد
ملکت سرمدیش نامزد فرمان باد
آن عصایی که شکست سر قیصر با اوست
پیش قصرت به سر دست کمین دربان باد
دشمنت راکه برو حبس مبست حیات
چین ابروی اجل قفل در زندان باد
رفعت آن جامه که آرد به قد قدر تو راست
طوق جیب فلکش دایرهٔ دامان باد
عرصه گاهی که شکوه تو کند عرض سپاه
طول و عرضش همه ایران و همه توران باد
گرد هر خشم که از تیغ تو در چشم عدوست
ناوک حادثه صف برزده چون مژگان باد
باد یارب ز تو بستان امالی خرم
وحشی نکته سرا بلبل این بستان باد
ملکت سرمدیش نامزد فرمان باد
آن عصایی که شکست سر قیصر با اوست
پیش قصرت به سر دست کمین دربان باد
دشمنت راکه برو حبس مبست حیات
چین ابروی اجل قفل در زندان باد
رفعت آن جامه که آرد به قد قدر تو راست
طوق جیب فلکش دایرهٔ دامان باد
عرصه گاهی که شکوه تو کند عرض سپاه
طول و عرضش همه ایران و همه توران باد
گرد هر خشم که از تیغ تو در چشم عدوست
ناوک حادثه صف برزده چون مژگان باد
باد یارب ز تو بستان امالی خرم
وحشی نکته سرا بلبل این بستان باد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۱۱۰
گوهر بعدی:غزل ۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
