هوش مصنوعی: شاعر در این متن به زیبایی‌های صبح و نور آن اشاره می‌کند و آرزو می‌کند که بتواند مانند خورشید درخشش داشته باشد و با طلوع صبح، شب تاریک را به روشنایی تبدیل کند. همچنین، از مفاهیمی مانند امید، نور، و تحول سخن می‌گوید.
رده سنی: 14+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۲۵

خواهم که شبی سرزده آیم به در صبح
تا جرعة فیضی کشم از جام زر صبح

در فیض سحر درج بود دولت جاوید
اقبال دهد باج به دریوزه‌گر صبح

آفاق به نور گهر خویش بگیرم
چون مهر اگر گام زنم بر اثر صبح

پرواز کند با نفسم طایر معنی
خورشید تواند که شود همسفر صبح

دربسته به ما صبح درآ از در یاری
تا باز گشاییم به هم قفل زر صبح

بگشای گریبان و سحر کن شب ما را
تا چند توان گشت چنین دربدر صبح

اکنون که نوا بر لب فیّاض گره شد
با مرغ سحرخیز که گوید خبر صبح
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.