هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، با استفاده از تصاویر شاعرانه و استعاره‌های غنی، به موضوعاتی مانند عشق، تقدیر، صبر و شراب‌خواری می‌پردازد. شاعر از بی‌قراری عاشق، ناپایداری دنیا و جادوی معشوق سخن می‌گوید و با اشاره به مفاهیمی مانند بخت و تقدیر، مخاطب را به تفکر وامیدارد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، اشاره‌های نمادین به شراب و می‌تواند برای مخاطبان جوان‌تر بدون راهنمایی مناسب، گمراه‌کننده باشد.

شمارهٔ ۲۴۸

کسی که صبر به جنگ عتاب می‌آرد
کتان به عربدة ماهتاب می‌آرد

اگر دلی چو خمت نیست سر به خشت مزن
فراخ حوصله تاب شراب می‌آرد

مراست بخت سیه کاسه‌ای که همچو حباب
تهی پیاله ز دریای آب می‌آرد

سخن ز بخت نگویی به بزم زنده‌دلان
که این حدیث چو افسانه خواب می‌آرد

هزار مسئلة شرح بیقراری را
بدیهة سر زلفش جواب می‌آرد

رخ از پیاله برافروخت وه که این جادو
ستاره می‌برد و آفتاب می‌آرد

درون پرده ترا دید و محو شد فیّاض
نقاب اگر بگشایی که تاب می‌آرد؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.