هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از تشبیهات زیبا و مضامین عمیق مانند عشق، فقر معنوی، و جلوه‌های رازآلود هستی استفاده می‌کند. شاعر با به‌کارگیری تصاویر شاعرانه مانند سرو، مستی، گنبد گردون، و خال لب، به بیان احساسات و مفاهیم عرفانی می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۷۳

آنان که در ادای سخن کوتهی کنند
تشبیه قامت تو به سرو سهی کنند

دردی کشان بزم تو از بهر احتیاط
گر مستی‌یی کنند به صد آگهی کنند

چون سر کنیم درد دلی، گریه سر کنیم
پر می‌شود پیاله چو مینا تهی کنند

دود از نهاد گنبد گردون برآوریم
گر آه و ناله یک دو نفس همرهی کنند

جز خال‌های کنج لبش کس ندیده است
هندو وشان که دعوی روح‌اللّهی کنند

حکم ترا سر از خط فرمان نمی‌کشند
آنان که مهر بر خط فرماندهی کنند

دانی که این به نامْ گدایانِ ملک فقر
در عرصة وجود چه شاهنشهی کنند؟

بزم ترا ز مجلس تصویر فرق نیست
از بس نظارگان تو قالب تهی کنند

از دل وظیفة نمک خنده وامگیر
این داغ‌ها مباد که رو در بهی کنند

آسان شود مشاهدة جلوه‌های راز
گر توتیا ز سرمة بسم‌اللّهی کنند

فیّاض داغ مبتدیانم که زود زود
خود را ز جهل در همه فن منتهی کنند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.