هوش مصنوعی: این شعر از امید و ناامیدی، عشق و رنج‌های عاشقانه، و زیبایی‌های طبیعت سخن می‌گوید. شاعر با وجود شکست‌ها و خطرها، هنوز به آینده امیدوار است و از عشق و طبیعت الهام می‌گیرد. همچنین، اشاره‌ای به فریب‌های زبان و صداقت دل دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج عشق و فریب نیاز به درک بالاتری از احساسات انسانی دارد.

شمارهٔ ۶۱۵

دلا هنوز امیدی به چشم تر داریم
گمان صد اثر از آه بی‌اثر داریم

اگر اجازت آهی دهی به قوّت ضعف
امید هست که خود را ز خاک برداریم

پس از شکست به ساحل رسد سفینة موج
شکسته‌ایم و همان بیم صد خطر داریم

در آن چمن که نسیم از حریر گل بیزند
پرند ناله به گل‌دوزی شرر داریم

شرابِ رنگ زند موج در پیالة گل
در آن چمن که به یادت پیاله برداریم

درین هوا که سبکروحی از نسیم پُرست
دماغی از نفس گل شکفته‌تر داریم

درین بهارِ هوس چون نسیم لاله و گل
بدین خوشیم که بر موج خون گذر داریم

شبی به بزم گشودی تو جیب و ما از ذوق
هنوز آینة صبح در نظر داریم

ز ضعف خسته دلی همچو نالة عشّاق
نمی‌رسیم به جایی، ولی اثر داریم

فریب لطف زبانّی او مخور فیّاض
تو از زبانش و ما از دلش خبر داریم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.