هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که بر محوریت عشق و فداکاری در راه آن تاکید دارد. شاعر از عشق به عنوان تنها موضوع ارزشمند زندگی یاد می‌کند و از هرگونه فکر و عمل غیر از آن دوری می‌جوید. او به بی‌خودی در عشق اشاره کرده و خطرات راه عاشقی را با آغوش باز می‌پذیرد.
رده سنی: 18+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین ممکن است برخی از اشارات عرفانی برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۶۲۲

حاشا که غیر عشق حدیث دگر کنیم
یک حرف خوانده‌‌ایم که یک عمر بر کنیم

اسباب از برای مسبّب بود به کار
ما از پی کلاه چرا ترک سر کنیم!

بر ما جهان ز خاطر مورست تنگ‌تر
جای دگر کجاست که فکر سفر کنیم

زنگست زنگ، بوسة حورش بر آینه
دستی که با خیال تو شب در کمر کنیم

مطرب تو، داد ناله من از گریه می‌دهم
چون ابر و برق اگر مدد یکدگر کنیم

شرمنده گر ز دنیی و عقبی شدیم شکر
ما را نهشت عشق که فکر دگر کنیم

در راه عاشقی خطری چون رفیق نیست
ما بیخودان مباد که خود را خبر کنیم

افسانه بهر خواب بود طرفه این که ما
گردد حرام خواب چو افسانه سر کنیم

تنگست خاطر از غم عشق آنقدر که هست
ممکن گهی که خاطر ازین تنگ‌‌تر کنیم

جایی که شهسوار فنا تیغ برکشد
جان می‌بریم اگر تن خود را سپر کنیم

فیّاض فتح باب دل از سرگذشتن است
پا می‌خوریم یک دم اگر فکر سر کنیم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.