هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و شوق خود به معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود جفاها و دوری‌ها، دلش همچنان سرخوش و مشتاق است. او از شعلۀ شوق سرکش و آشفتگی خاطر خود سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی در دوری نیز چشم به راه معشوق است. در نهایت، با وجود ناخوشی‌ها، دلش از لطف معشوق خوش است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶۲۴

دل به یاد تو سرخوش است همان
شعلة شوق سرکش است همان

پر برآوردم از خدنگ جفا
مژه دستی به ترکش است همان

کرد آشفته، خاطرِ جمعی
طرّة او مشوّش است همان

توتیا گشت استخوان و مرا
چشم بر گَردِ‌ ابرش است همان

گر شدم از تو دور روزی چند
کششت در کشاکش است همان

بجهد گر سپندی از آتش
باز گشتن به آتش است همان

ناخوشی‌ها اگر چه دید بسی
دل فیّاض او خوش است همان
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.