هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، زیبایی‌های معشوق را با تصاویر طبیعی مانند سرو، گلستان، ماه و ریحان مقایسه می‌کند. شاعر از ویژگی‌های فیزیکی مانند چهره، لب، زلف و چشم‌های معشوق با استعاره‌های زیبا یاد می‌کند و عشق خود را به او ابراز می‌دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از تصاویر شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶۵۱

سر فدای جانانست، کام افتخارست این
تن به خاک یکسانست اوج اعتبارست این

قد چو سرو بستانست چهره چون گلستانست
لب شراب مستانست مایة بهارست این

رخ چو ماه تابانست خط چو موج ریحانست
لب چو آب حیوانست طرفه شهریارست این

خط لعل می‌نوشت سبزة بناگوشت
چشمة سیه پوشت خضر آشکارست این

آن دو ماه رخسارست یا دو عکس گلزارست
وین دو زلف دلدارست یا دو حلقه مارست این

این دو شاخ مرجانست یا دو پارة جانست
خود نه این و نه آنست لعل آبدارست این

جسم زار فیّاض است یا خیال اَعراض است
خاک چشم اغراض است یک کف غبارست این
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.