هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که به موضوعاتی مانند عشق، فنا، تسلیم و وابستگی به معشوق می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان بالاترین مطلب یاد می‌کند و از حال خراب خود در راه معشوق سخن می‌گوید. همچنین، اشاراتی به مفاهیم عرفانی مانند فنا و تسلیم در برابر معشوق دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات ممکن است نیاز به دانش ادبی و عرفانی داشته باشند که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۶۷۳

ز اوج عشق نداریم مطلب دگری
همین بس است که بر هم زنیم بال و پری

ز جام حسن که عالم ازو خراباتست
ندیده‌ایم ز چشم بتان خراب‌تری

خراب حالی یعقوب را چه می‌داند
پدر، که گم نشد از دودمان او پسری

همیشه از خط و زلف انقلابِ دورانست
یکی چو رفت ز دنبال می‌رسد دگری

زهر که تیغ تفوّق به ما بلند شود
نمی‌کنیم به غیر از فتادگی سپری

به عهد ناز تو گردنکشان کشور حسن
به پیش تیغ تغافل کشیده‌اند سری

به سعی خویش درین راه می‌روم فیّاض
چو نقش پای خودم نیست هیچ راهبری
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.