هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ناکامی در فروش کالاهای معنوی مانند شادی، تبسم و مرهم دل در محله‌ای که غم و ناامیدی حاکم است، سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که حتی با وجود تقاضای کم، این کالاهای ارزشمند فروخته نمی‌شوند و غم به عنوان سرمایه‌ای عزیز نگه‌داری می‌شود. شاعر همچنین به اهمیت غم در ایجاد ذوق و حالتی معنوی اشاره می‌کند و از بیان درد دل به نزدیکان خودداری می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اجتماعی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند غم و ناکامی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۶۸۵

چون گل به چمن خنده دمادم نفروشی
یک غنچه تبسم به دو عالم نفروشی

در کوچة ما جنس دوا سخت کسادست
با داغ‌دلان جلوة مرهم نفروشی

سرمایة غم سخت عزیزست نگه‌دار
هر چند که بسیار خری کم نفروشی

در مشرب غم تشنه لبی مایة ذوقست
این زهر گلوسوز به زمزم نفروشی

فیّاض به جانان نکنی درد دل اظهار
در کوچة راحت‌طلبان غم نفروشی
وزن: فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن (مقتضب مثمن مطوی مقطوع)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.