آصف جم قدر میرزا طالب‌خان
آنکه ندیده خرد وزیر چنینی

پیش ازین کش سپهر در مدد ملک
بهر وزارت سپرده بود نگینی

چندی ازو بستدش که خلق بدانند
دولت و دین را چو او نبوده امینی

باز در ایّام پادشاه جوانبخت
آنکه ازو یافت تشت عدل طنینی

آنکه به عهدش ز چار گوشة عالم
گوش زمان هیچ ناشنیده انینی

آنکه ز اقبال او ز شش جهت ملک
تخت شهی را نبوده تخت‌نشینی

شاه صفی آنکه بی‌غذای نوالش
در رحم آرزو نمانده جنینی

کرد در انگشت او نگین وزارت
مرتبة آسمان گرفت زمینی

شب ز عطارد چو خواست صورت تاریخ
طبع بلند اخترم که داشت نگینی

گفت عطارد رقم سپرد چو با وی
شاه چنین را سزد وزیر چنینی