هوش مصنوعی: این شعر به ستایش امام و منزلت معنوی او می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و نمادین، مانند موکب امام، ناقوس، و زنار، بر عظمت و تقدس امام تأکید می‌کند. همچنین، از عناصر طبیعت مانند نسیم سحر و چمن برای تقویت فضای معنوی شعر استفاده شده است. در پایان، شاعر از فلک و خورشید به عنوان نمادهایی از نور و هدایت امام یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از نمادها و اصطلاحات پیچیده‌تر، مناسب مخاطبان با سطح درک بالاتر می‌باشد.

شمارهٔ ۴۵ - وله

سزد که یزد نوازد ببام گردون کوس
بشکر آنکه رسد موکب امام از طوس

بایمن اندرش از صدق صوت یا سبوح
بایسر اندرش از قدس بانگ یاقدوس

دگر خصایص تسبیح آید از زنار
دگر معانی تکبیر خیزد از ناقوس

کنون مسایل موهوم را نگر معلوم
کنون مشاکل معقول را نگر محسوس

ایا نسیم سحر ای سمند جم تا چند
بگرد خرگه معشوق و عاشقی جاسوس

یکی بپوی و بسوزان مجامر پرویز
یکی بپای و برافشان ذخایر کاوس

چمن ز سبزه بیارای چون پرطوطی
دمن زلاله بپیرای چون دم طاوس

بپیچ پنجه مهر و بگو که راه بروب
بمال گوش سپهر و بگو که خاک ببوس

بدین نمط چو فزودی بیزد آرایش
زبندگان امامت بخواه عز جلوس

نی این حدیث خطا شد زمن که شخص امام
بس است از پی آرایش بلاد نفوس

فلک بمحفل دربان او چو فانوسی است
که هست مشعل خورشید شمع آن فانوس

در این قوافی مجهول تا بود معروف
بود حبیبش مسعود و حاسدش منحوس
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴ - مطلع ثانی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶ - درحیرت از حوادث کون و فساد و مدح محبوب خالق اکبر موسی بن جعفر (ع)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.