هوش مصنوعی: این متن به ستایش دو شخصیت مهم مذهبی، پیامبر اسلام (محمد) و یک والی (محمد والی یزد) می‌پردازد. شاعر از تأثیرات مثبت این دو فرد در تقویت دین و رحمت الهی سخن می‌گوید و مقایسه‌ای بین دوران آن‌ها انجام می‌دهد. همچنین، به برخی اختلافات و بدعت‌ها اشاره می‌کند که باعث ناراحتی شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم مذهبی و تاریخی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی اصطلاحات و اشارات تاریخی نیاز به دانش پیشینه دارد.

شمارهٔ ۹

ای مهین والاگهر والی که ما از همتت
فارغ از اندیشه و آسوده از دریوزه‌ایم

دقتی کردم چو یاقوتی مفرخ گوش دار
تا بدانی در چه فن زین گنبد پیروزه‌ایم

در جهان از دو محمد دین ایزد شد قوی
کز وجود این دو اندر نعمت هرروزه‌ایم

آن یکی پیغمبر یزدان و این والی یزد
وز پی تقلیدشان ما فرقه دلسوزه‌ایم

زان عرب‌ها را شرف وز این عجم‌ها را شعف
زین و آن ما پر نموده زآب رحمت کوزه‌ایم

لیکن این شیر عجم برعکس آن میر عرب
بدعتی انگیخت کز وی ریگ غم در موزه‌ایم

در زمان آن محمد روزه گر در روز بود
در زمان این محمد ما به شب هم روزه‌ایم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.