هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از معشوق خود با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا مانند ترنج، گنج، و مار تعریف می‌کند. او از عشق و احساسات خود سخن می‌گوید و زیبایی‌های معشوق را با عناصر طبیعی مانند یاقوت و گهر مقایسه می‌کند. همچنین، شاعر به پیچیدگی‌های عشق و حسادت اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و تشبیه‌ها (مانند مار و مکر) ممکن است نیاز به درک عمیق‌تری از ادبیات داشته باشند.

شمارهٔ ۶۱ - در غزل است

حساب عشق تو ای دوست سخت بار نجست
حساب عشق تو گوئی حساب شطرنجست

لب ملیح کم آوازت ارچه روح افزاست
ز مکر چشم دغل باز تو دل آهن جست

تو گنج حسنی و زلف تو مار خم در خم
بدیع نیست اگر مار بر سر گنجست

لبت بهای دل و جان دهد به گاه سخن
کز آن دو کفه یاقوت گون گهر سنج است

نه آب و آتش و خاک و هوائی از خوبی
اگر طبایع چار است زان تو پنج است

مرا پیاده عشق تو چون به دیوان خواند
دلم به رنج گرو کرد گفت بی رنج است

اگر قوامی با توست هیچ عیب مدار
ترنج دانی جانا که جفت نارنج است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰ - در غزل است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲ - در غزل است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.