هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان احساسات عاشقانه و عمیق می‌پردازد. شاعر از ناتوانی در توصیف درد دل و عشق بی‌نام و نشان خود سخن می‌گوید و از زیبایی و کمال معشوق تمجید می‌کند. همچنین، به مقایسه‌هایی مانند گوهر در کان و گل در بوستان اشاره می‌کند تا ارزش معشوق را برساند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد دل و عشق بی‌نام و نشان نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۷۶ - در غزل است

تا تو باشی مرا جهان چه بود
تابود بوسه تو جان چه بود

با جمال تو ماه را چه خطر
با کمال تو آسمان چه بود

چون لب لعل فام بگشائی
گوهر اندر میان کان چه بود

چون رخ لاله رنگ بنمائی
گل تازه به بوستان چه بود

عشق بی نام و بی نشانم کرد
عاشقی را جز این نشان چه بود

درد دل با تو شرح نتوان داد
تو چه دانی که این و آن چه بود

سود کرد قوامی از غم تو است
باتو در بند سوزیان چه بود

من چه دانم که چیست قیمت تو
خر چه داند که زعفران چه بود
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵ - در غزل است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷ - در غزل است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.