هوش مصنوعی: این متن به موضوع غرور و خودبینی می‌پردازد و با استفاده از تمثیل‌ها و استعاره‌های ادبی، نشان می‌دهد که چگونه غرور می‌تواند باعث شود افراد از واقعیت‌ها دور شوند و دیگران را نادیده بگیرند. همچنین، به موضوعات عشق، آرزوهای دست‌نیافتنی و تأثیر زیبایی در رفتار انسان‌ها اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تمثیل‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا بتواند به درستی درک شود.

غزل ۲۳۶

مغرور کسی به که درت جا نکند کس
وصلی که محالست تمنا نکند کس

نی یوسف مصری تو که در بیع کس آیی
بیعانهٔ جان چیست که سودا نکند کس

روشن نکند چشم کس این طرفه عزیزیست
همچشمی یعقوب و زلیخا نکند کس

مرغ دل ما کیست اگر دامگه اینست
سیمرغ به دام افتد و پروا نکند کس

آه این چه غرور است که سد کشته گر افتد
دزدیده هم از دور تماشا نکند کس

چندین سر بی جرم به دار است در آن کو
یک بار سر از ناز به بالا نکند کس

وحشی سبب ناز و تغافل همه حسن است
حسن ار نبود این همه اینها نکند کس
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۲۳۵
گوهر بعدی:غزل ۲۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.