هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، با استفاده از تصاویر شاعرانه و نمادین، به موضوعاتی مانند عشق، رهایی از دنیاپرستی، گذر عمر و یادآوری خاطرات پرداخته است. شاعر از دیوانگی عشق، طبیعت و عناصری مانند باد، بلبل، چمن و شمع برای بیان احساسات خود استفاده کرده است. همچنین، اشاره‌ای به ناپایداری دنیا و ارزش ذکر معشوق دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از اشارات نمادین ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۴۶

ای ز رویت درگرفته شمع‌ها در خانه‌ها
انجمن‌ها هر طرف از مرده پروانه‌ها

یاد عمر رفته خود هرکه باشد می‌کند
نیست غیر از ذکر زلفش بر زبان شانه‌ها

عشرت ایام در دوران ما شد منتهی
برنمی‌آید صدایی از لب پیمانه‌ها

دست خشک اهل طمع را دست رد خواهد شدن
می‌کند مشاطه این نقل از زبان شانه‌ها

در خیال صید اگر دامی فگندی بر زمین
سبز چون مژگان شود در چشم دامم دانه‌ها

در چمن آهی گر از سرگشتگی بیرون کشم
آسیابی باد گردد بلبلان را خانه‌ها

سیدا آرام از دنیاپرستان برده‌اند
خواب راحت کرده‌ام از دیده دیوانه‌ها
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.