هوش مصنوعی: این متن شعری است که بیانگر نگرش و احساسات شاعر نسبت به زندگی، امیدها و باورهایش است. شاعر از چشم‌انداز خود به دنیا، امیدهایش به چرخ گردون، و عشق به یار سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به آزادی روح و عدم وابستگی به مکان‌های مقدس دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای سنین پایین قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۴

دل را اسیر دام بلا می کنیم ما
کاری که می کنیم بجا می کنیم ما

ما را به کعبه راهبری احتیاج نیست
ابروی یار قبله نما می کنیم ما

امید خود به چرخ سیه کاسه می بریم
چشم طمع به دست گدا می کنیم ما

از کو تهیست دامن ما پاک همچو گل
اندیشه کی ز روز جزا می کنیم ما

ای سیدا به گرد خرامش نمی رسیم
خود را اگر چه باد صبا می کنیم ما
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.