دل را اسیر دام بلا می کنیم ما
کاری که می کنیم بجا می کنیم ما

ما را به کعبه راهبری احتیاج نیست
ابروی یار قبله نما می کنیم ما

امید خود به چرخ سیه کاسه می بریم
چشم طمع به دست گدا می کنیم ما

از کو تهیست دامن ما پاک همچو گل
اندیشه کی ز روز جزا می کنیم ما

ای سیدا به گرد خرامش نمی رسیم
خود را اگر چه باد صبا می کنیم ما