هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و پراحساس، از عشق و اشتیاق شاعر به معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، احساسات خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. او از لب‌های خاموش معشوق، خط مشکین، چشمان زیبا و دیگر ویژگی‌های او یاد می‌کند و اشتیاق خود را برای نزدیکی به معشوق نشان می‌دهد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تصاویر به‌کاررفته در شعر ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی برای درک کامل داشته باشد.

شمارهٔ ۸۲

بی قرار امروز آن سیمین بدن دارد مرا
خار در پیراهن آن گل پیراهن دارد مرا

تا حدیثی از لب او در قلم آورده ام
در میان طوطیان شیرین سخن دارد مرا

آدمی را میوه فردوس می سازد جوان
تازه و تر یاد آن سیب ذقن دارد مرا

بود همچون پسته از نعمت لبالب خانه ام
تنگ روزی آرزوی آن دهن دارد مرا

خط مشکینش مرا با چشم او کرد آشنا
تربیت امروز آهوی ختن دارد مرا

از خود آن یوسف چو یعقوبم نمی سازد جدا
در بغل پنهان چو بوی پیرهن دارد مرا

کاکل مشکین پریشان کرده در بزمم رسید
بر سر خود نامه‌ای بر هم زدن دارد مرا

می رود هر جا چو شمع و خانه روشن می کند
مضطرب پروانه یی در انجمن دارد مرا

سیدا خطش جواب بوسه تا آورده است
مهر خاموشی به لب او در دهن دارد مرا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.