هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از مضامین عشق، جوانی، انتقام و زیبایی استفاده می‌کند. در آن از تصاویر شاعرانه مانند خط و زلف، ماه آسمان و سرو خیابان برای بیان احساسات عمیق استفاده شده است. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم انتقام و زمان نیز وجود دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به انتقام و مفاهیم عمیق‌تر وجود دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۱۳۷

لشکر خط جا چو گرد آن دهان خواهد گرفت
از دیار حسن او اول زبان خواهد گرفت

سد راه لشکر خط تیغ نتوان شدن
فتنه او دامن آخر زمان خواهد گرفت

صد خیابان سرو را قدش به خاک افگنده بود
انتقام خویش اکنون باغبان خواهد گرفت

نرم نرم آخر در آغوشم درآید همچو تیر
تا به کی پر زور خود را چون کمان خواهد گرفت

کشکشان خواهند بردندش به دار انتقام
از گریبانش خط و زلف از میان خواهد گرفت

خط مشکین گرد رویش دیدم و حیران شدم
خلق می گفتند ماه آسمان خواهد گرفت

آنکه در هر بزم باشد جای او بالای چشم
رفته رفته جای خو بر آستان خواهد گرفت

پیر هم گشتست با من می کند گردنکشی
تا دم محشر مگر خود را جوان خواهد گرفت

سیدا آن کس که با او می نماید دوستی
خویش را تا موسم خط مهربان خواهد گرفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.